با نفی تقلب آبرویی برای ما باقی نگذاشتید !
یک پایگاه اینترنتی وابسته به اپوزیسیون که با افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی طی 2 دهه گذشته هم‌پوشانی داشته، سردرگمی و عقب‌نشینی برخی اعضای این طیف از ادعاهای سابق را مورد سرزنش قرار داد.
اخبار روز با اشاره به سخنان کسانی چون حجاریان که امکان وقوع تقلب در انتخابات را رد کرده‌اند، نوشت: اکنون تلاش مذبوحانه‌ای از سوی برخی اعضای حزب مشارکت برای رفع و رجوع سخنان حجاریان در جریان است. بازتاب داخلی و خارجی سخنان حجاریان چنان بود که حتی در میان خود اصلاح‌طلبان و از جمله جبهه مشارکت موجب تنش‌ها و نارضایتی‌هایی شده است. چنان که دو تن از اصلاح‌طلبان شکوری‌راد از جبهه مشارکت و یدالله اسلامی دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی بلافاصله درصدد توجیه و ماستمالی سخنان وی برآمدند.
آنها موضع حجاریان را شخصی و ناشی از علاقه وی به استفاده از واژگان جدید و میل به صریح و بی‌پرده سخن گفتن دانسته و اضافه کرده‌اند ای کاش گفتگو کننده، آن را با توجه به وضعیت فیزیکی و بی‌ارتباطی او با محافل اصلاح‌طلب بازتاب نمی‌داد و موجب این سوءتفاهمات نمی‌شد! آنها در این واکنش به جای درنگ بر واقعیت معطوف به دگردیسی که حجاریان بی‌پرده بیان کرده است، او را به ایرادگیری و تک‌روی متهم می‌کنند. و حال آنکه وقتی خود صراحتا اظهار می‌دارند که برنامه روحانی صددرصد اصلاح‌طلبانه است و همه‌شان هم دارند در زیر بیرق اعتدال سینه می‌زنند، و حتی نسبت به سخنان روحانی در مجلس شورای اسلامی درباره اردوکشی خیابانی سال 88 دم برنمی‌آورند، چرا باید از سخنان حجاریان برآشفته شوند؟
اخبار روز معتقد است: تاج‌زاده و حجاریان در بیان این مواضع از همدیگر جلو می‌زنند. این مواضع نشان از استحاله کامل دارد و این در حالی است که چهره‌هایی چون پورمحمدی به کابینه راه یافته‌اند که نسبتی با شعارها و مواضع اصلاح‌طلبانه ندارند و درباره برخی عملکردها متهمند.
گفتنی است سایت‌ها و رسانه‌های وابسته به گروه‌های اپوزیسیون، با عصبانیت همراه با ناسزاگویی از اعتراف مدعیان اصلاحات به سلامت انتخابات 88 و نفی ادعای تقلب یاد می‌کنند و برخی از آنها با صراحت اعلام می‌دارند که اصلاح‌طلبان با اعترافات خود آبرویی برای اپوزیسیون باقی نگذاشته‌اند.
گاردین: آمریکایی‌ها حاضر نیستند به خاطر کودتا از مردم ایران عذرخواهی کنند
روزنامه گاردین با اشاره به اسناد تازه از نقش سازمان سیا در کودتا علیه نهضت ملی شدن نفت ایران نوشت سازمان جاسوسی آمریکا حاضر نیست به خاطر اقدام خود از ایرانی‌ها عذرخواهی کند.
این روزنامه با اشاره به اقدام سیا در انتشار برخی اسناد پس از 60 سال با موضوع کودتای 1953 در ایران نوشت: این اسناد، که در وب‌سایت رسمی بایگانی ملی و تحت قانون آزادی اطلاعات در دسترس قرار گرفته‌اند، تمام جزئیات مهندسی کودتا توسط آمریکا و کمک‌های بریتانیا را فاش کرده‌اند؛ عملیاتی که بااسم رمز تی‌پی‌آژاکس (TPAJAX) در سیا و در MI6 با رمز عملیات BOOT شناخته می‌شوند. بریتانیا، به ویژه وزیر امورخارجه‌اش سرآنتونی ایدن، مصدق- رهبری ایرانی که کمپانی نفتی ایران انگلیس، بی‌پی، را ملی کرد- را تهدیدی برای منافع استراتژیک و اقتصادی‌اش می‌دانست، ولی بریتانیا به حمایت آمریکا نیاز داشت.
دولت آیزنهاور در واشنگتن به راحتی قانع شد. اسناد بریتانیا نشان می‌دهند که چگونه بالاترین مقامات انگلیسی در دهه هفتاد سعی کردند تا واشنگتن را از انتشار این اسناد «شرم‌آور» باز دارند. مدارک رسمی در بریتانیا هنوز محرمانه باقی مانده‌اند اگرچه نقش این کشور در این کودتا بر همگان آشکار است. در سال 2009 جک استراو، وزیر امور خارجه اسبق بریتانیا به صورت علنی به «مداخله»های متعدد بریتانیا در مسائل ایران در طول قرن بیستم اشاره کرد. روز دوشنبه وزارت امور خارجه بریتانیا اعلام کرد که دخالت بریتانیا در کودتا را تأیید یا تکذیب نخواهد کرد.
گاردین افزود: سرنگونی مصدق، سلطنت شاه رابرای 26 سال پس از کودتا بقا بخشید تا در سال 1979 به انقلاب اسلامی انجامید. این کودتا تا به امروز نیز دلیل مناسبی برای بی‌اعتمادی ایرانیان نسبت به سیاستمداران آمریکایی و انگلیسی به شمار می‌رود. کودتایی که به این قصد صورت گرفت تا خاندان سلطنتی بتوانند از منافع کشورهای غربی برای بهره‌برداری از منابع نفتی، محافظت کنند.
اسناد بایگانی شده سیا، نسخه‌ای از تاریخ کودتا با عنوان «عملیاتی برای به قدرت نشاندن دولتی با گرایش‌های غربی در ایران» را نیز شامل می‌شود. «استفاده از روش‌های قانونی، یا نیمه قانونی برای سرنگونی دولت مصدق؛ و جایگزین ساختن دولتی با گرایش‌های غربی تحت سلطنت محمدرضا شاه و زاهدی به عنوان نخست وزیر او.» یکی از اسناد خاطرنشان می‌کند که «میلیون‌ها ایرانی معتقدند برای قرن‌های متمادی بریتانیا در امور کشورشان دخالت کرده تا به منافع خود دست یابد.»
گاردین خاطرنشان می‌کند: هنوز تعداد قابل توجهی از این اسناد محرمانه باقی مانده‌اند.مالکوم برن، قائم مقام پژوهشگاه آرشیو امنیت ملی از مقامات اطلاعاتی آمریکا درخواست کرده است تا باقی اسناد و مدارک را نیز منتشر کنند. به گفته او «هیچ دلیل موجهی برای محرمانه نگاه داشتن اسناد چنین برهه حساسی از تاریخ وجود ندارد. این حقایق برای کودکان دبستانی ایران نیز واضح وروشن است.» پیش از این هم مقامات آمریکایی به دخالت درکودتای آژاکس ادعا کرده‌اند اما حاضر به عذرخواهی رسمی نیستند.
یادآور می‌شود آخرین بار مادلین آلبرایت وزیرخارجه دولت بیل‌کلینتون نسبت به کودتای 28 مرداد «ابراز تأسف» کرد!
تایم: مصر آن‌قدر ضعیف شده که دیگر تهدیدی برای اسرائیل نباشد!
یک مقام صهیونیست گفت اسرائیل از ارتش مصر در سرکوب اخوان‌المسلمین حمایت می‌کند. همزمان مجله آمریکایی تایم در گزارشی نوشت مصر تهدیدی دایمی برای اسرائیل بود اما اکنون پس از 40 سال دیکتاتوری و سپس آشوب نمی‌تواند تهدیدی برای اسرائیل باشد.
روزنامه «جروزالم پست» به نقل از یک مقام دولت اسرائیل نوشت: اسرائیل باید از ارتش مصر در مقابل گروه اخوان‌المسلمین پشتیبانی کند تا به این ترتیب نظامیان مصر بتوانند کشورشان را به وضعیت عادی بازگردانند.
این روزنامه با بیان این که بنیامین نتانیاهو به وزرا و سخنگویان رسمی دولت دستور داده که از اظهارنظر علنی درباره رویدادهای مصر پرهیز کنند، به نقل از مقام اسرائیلی افزود: نباید نظامیان مصری را تهدید کرد یا مشکلی برای آنان به وجود آورد.
جروزالم پست می‌نویسد: در واقع منظور مقام اسرائیلی از این سخن اقدام اخیر دولت آمریکا است که در اعتراض به سرکوب‌های اخیر معترضان در مصر رزمایش دریایی خود را با این کشور لغو کرد.
همین مقام افزوده است: نیاز کنونی در مصر نه دموکراسی، بلکه ثبات سیاسی است به طوری که دولت بتواند وظایفش را انجام بدهد و اگر عامل ارتش در شرایط کنونی مصر حذف شود، این کشور مسیر سوریه، تونس و لیبی را خواهد پیمود.
در همین حال مجله تایم با بررسی اوضاع رقت‌بار مصر طی چند دهه اخیر خاطرنشان کرد مصر دیگر کشور مهم خاورمیانه نیست. آمریکا در گذشته همواره مصر را قلب خاورمیانه محسوب می‌کرد و حتی در تعاملش با سایر کشورهای خاورمیانه و یا ارسال کمک به آنها مواضع و دیدگاه‌های قاهره را جویا می‌شد زیرا باور آمریکا این بود که مصر مهمترین کشور منطقه است. اما اکنون به جرأت می‌توان اذعان کرد که دیرزمانی است که مصر دیگر اهمیت منحصر به فرد خود را در خاورمیانه از دست داده و مهمترین کشور خاورمیانه بودن، واقعیتی است مربوط به گذشته، نه امروز.
تایم با اشاره به نقش مصر در تحولات منطقه در دهه‌های گذشته 1960 و 1970 میلادی می‌نویسد: «مصر در آن دوران تکیه‌گاه جهان عرب و غیرقابل بحث مهمترین کشور خاورمیانه و پایگاه سیاسی دوره انتقال از استعمار به دوران «ناصریسم» بود. قاهره در آن زمان مرکز فرهنگی جهان عرب به شمار می‌رفت، در هنرهایی همچون سینما، تلویزیون، موسیقی، هنر، ادبیات سرآمد کشورهای خاورمیانه بود و در عرصه رسانه دارای رسانه‌هایی بود که جهان عرب را به تپش و لرزه درمی‌آوردند. این کشور هر چند از نظر منابع طبیعی قابل مقایسه با کشورهایی همچون عربستان و عراق نیست، اما در آن ایام نسبت خویشاوندی با این کشورها داشت و از نظر بهره‌مندی از منبع روشنفکران و اندیشمندان در قله خاورمیانه ایستاده بود و همچنین مصر قلب آموزش و تحصیل جهان عرب بود و دارای بهترین دانشگاه‌ها در کشورهای عرب بود.»
تحلیلگر تایم معتقد است: از دید آمریکا مصر با توجه به شرایطش تهدیدی دایمی برای اسرائیل محسوب می‌شد اما مصر امروز، همه آن مشخصه‌های ممتاز دوران نه چندان دور را از دست داده و قاهره دیگر قلب فرهنگی خاورمیانه نیست.
تایم با اشاره به فساد اداری و سوءمدیریت 40 ساله (دوران ریاست انور سادات و مبارک) که موجب فقر شدید مصر شده، می‌افزاید: این کشور در عرض 40 سال گذشته به شدت ضعیف شده و از ترکیه و عربستان و حتی قطر و امارات جا مانده است. مصر اکنون هیچ تهدیدی برای اسرائیل محسوب نمی‌شود و موازنه کاملا به نفع اسرائیل سنگینی می‌کند. بی‌ثباتی و ناآرامی‌های اخیر بر ضعف این کشور افزوده است.
چامسکی: میانجی مذاکرات مراقب است تا اشغال فلسطین کامل شود!
یک منتقد آمریکایی اعلام کرد اسرائیل به دنبال اشغال همه سرزمین فلسطین است و مذاکرات صلح برای ایجاد دو کشور اسرائیلی فلسطینی خالی از واقعیت است.
نوام چامسکی در وب‌سایت شبکه سی‌ان‌ان به احیای مذاکرات سازش با وساطت دولت اوباما پرداخت و نوشت: یک گمانه‌زنی این است که به طور کلی برای حل این مسئله دو گزینه وجود دارد؛ اول اینکه یا راهکار «استقرار دوکشور» محقق می‌شود یا به سوی نتیجه اجتناب‌ناپذیر و تنها واقعیت باقی مانده پیش می‌روند که استقرار «کشور از دریا تا رود است». اما راهکار استقرار در کشور به معنای تهدید وجودی برای اسرائیل است؛ زیرا چنین کشوری با مشکل جمعیت شناختی از سوی اکثریت فلسطینی خود مواجه است.
«یوال دسکین»، رئیس پیشین سازمان اطلاعات و امنیت داخلی اسرائیل، تشکیل این دولت را به این شکل برنامه‌ریزی کرده، اما با آنکه گمانه‌زنی‌های اساسی در فضای تفسیرهای سیاسی و علمی یکسان است؛ تا حد زیادی ناقص است.
چامسکی افزود: «گزینه دیگری نیز وجود دارد که از همه واقعی‌تر است؛ اسرائیل سیاست‌های فعلی خود را با حمایت‌های کامل و همه‌جانبه اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک آمریکا ادامه می‌دهد و تنها با نارضایتی و انتقادهای جزئی مواجه خواهد شد. سیاست‌ها کاملا روشن است.
براساس توافق 1993 اسلو نوار غزه و کرانه باختری هویت ارضی مشخص و جدایی‌ناپذیر دارند. اسرائیل و آمریکا یکبار به سوی جداسازی آنها گام برداشتند که به این معناست که هر قدرت و دولت فلسطینی در کرانه باختری نمی‌تواند با جهان خارج ارتباط مستقیم داشته باشد.»
چامسکی در توضیح این موضوع می‌افزاید: گام دوم حرکت به سوی تشکیل بیت‌المقدس بزرگ، تلاش برای یکپارچه سازی داخل اسرائیل و تبدیل آن به پایتخت اسرائیل بود که به معنای نقض مستقیم دستورات شورای امنیت سازمان ملل و بر باد دادن امید برای استقرار کشور فلسطین است. احداث کریدوری در سمت شرق بیت‌المقدس بزرگ، شهر «معاله آدومیم» را نیز به بقیه بیت‌المقدس متصل می‌کند. این شهر در سال 1970 تاسیس شد؛ اما بعد از معاهده اسلو توسعه یافته و در واقع کرانه باختری را نصف می‌کند. احداث کریدورهایی به سمت شمال شامل شهرک های دیگر بخش‌های دیگری از اراضی تحت کنترل فلسطینی‌ها را نیز تقسیم می‌کند.
در همین حال اسرائیل در حال هماهنگ‌سازی اراضی در سمت خود و این سوی دیوار حائل است که با قطعه‌قطعه سازی اراضی کرانه باختری، مصادره زمین‌های کشاورزی و منابع آب روستائیان فلسطینی این کار را می‌کند.دیوان بین‌المللی کیفری حکم داده که همه این شهرک‌ها به صورت غیرقانونی ساخته شده‌اند و شورای امنیت از مدت‌ها قبل نیز اقدام مشابهی را اتخاذ کرده است.
تحلیلگر آمریکایی در ادامه یادداشت تحلیلی خود خاطرنشان کرد: اسرائیل همچنین در حال پاکسازی و تصفیه نژادی فلسطینی‌ها از دره رود اردن است، در حالی که شهرک‌های یهودی و اسرائیلی‌نشین را در آن احداث می‌کند، چاه حفر می‌کند و در نهایت منطقه را برای الحاق به اراضی اسرائیل آماده می‌کند. ادامه این روش باعث می شود کرانه باختری به طور کلی به بخشی مجزا از بقیه اراضی فلسطین تبدیل شود.
چامسکی با ابراز تردید درباره سرنوشت مذاکرات نوشت:«هنوز معلوم نیست در این زمینه چه اتفاقی خواهد افتاد، زیرا همزمان با آغاز مذاکرات اسرائیل اعلام کرد در منطقه شرق بیت‌المقدس شهرک‌های جدیدی را خواهد ساخت و در همان حال براساس فهرست اولویت ملی خود یارانه بیشتری به ساخت و ساز می‌دهد تا به این طریق شهرک‌نشینان یهودی را به این امر ترغیب کند.
اوباما با انتصاب مارتین ایندیک، به عنوان مذاکره‌کننده ارشد که سوابق فراوانی در لابی اسرائیل همچنین مشاور پیشین دنیس راس، دارد نیات خود را نشان داد. یکی از مهمترین اصول برای راس این بود که اسرائیل نیازهایی دارد ولی آشکارا مطالبات فلسطینی‌ها را بی‌اهمیت می‌خواند. در واقع آمریکا و اسرائیل پیش شرط‌های خود را تحمیل می‌کنند یکی از آنها این است که روند صلح باید در دست آمریکا باشد که یکی از بازیگران فعال در این رویارویی به نفع اسرائیل است و بازیگر صادقی نیست. دومین مسئله این است که شهرک‌سازی‌های غیرقانونی اسرائیل باید ادامه یابد.»
